اثر دمای پیرولیز بر ویژگی های شیمیایی بیوچار حاصل از باگاس نیشکر و بقایای پسته

وجودپسماندهای آلی ناشی از فعالیت های کشاورزی، پیامدهای مشکل ساز کوتاه و دراز مدتیرا برای کشاورزان و سلامت محیط زیست ایجاد کرده است. باگاس نیشکر و بقایای پسته ازپسماند های مهم کشاورزیهستند که مدیریت کاربرد آن­هاضروری است. یکی از راه کارهای استفاده از این بقایا اعمال فرآیند پیرولیز و تبدیلآن ها به بیوچار است. اینپژوهش با هدف بررسی برخی ویژگی های باگاس نیشکر، بقایای پسته (شاخ و برگ خشکیده) وبیوچار به­دست آمده از آن ها تحت دماهای مختلف پیرولیز (300، 400 و 500 درجهسلسیوس) انجام شد. نتایجنشان داد که افزایشدمای پیرولیز موجب کاهش معنی­دار مقدار تولید فاز جامد (عملکرد بیوچار) و افزایش میزان فازهای گاز و مایع(شیرابه) شد (lsd0.05). هم­چنین افزایش دمای پیرولیز از 300 به 500 درجه سلسیوس سببافزایش معنی دار ph از 4/8به 8/10 شد. پیرولیزسبب افزایش مقدار کل عناصر غذاییبیوچارهای بقایای مورد استفاده شد.به­علاوه نسبت کربن به نیتروژن در بیوچارهای تولید شده نسبت به بقایای اولیه کاهشیافت. به­طور کلی مقادیر کل نیتروژن،فسفر، پتاسیم و سدیم در تیمارهای بقایای پسته بیش تر از تیمارهای باگاس نیشکر بود.از آن جایی­ که بیوچارهای باگاس نیشکر دارای عناصر غذایی کم تر و کربن بیش ترینسبت به بیوچارهایبقایای پستهبودند، مدیریت دقیق تری برای کاربرد در خاک به­عنوان کود و اصلاح‏کننده نیازدارند. از طرف دیگر شوری بقایای پسته و بیوچارهای آن بیش تر از تیمارهای باگاسنیشکر بود. بنابراین ضروری است کاربرد بیوچار بقایای پسته در خاک همراه با آب شویییا برای کاشت گیاهان متحمل به شوری باشد. پیرولیز موجب افزایش مقدار کل آهن، روی، مس، منگنز، کروم و سرب در بیوچار هر دونوع بقایا شد. باتوجه به نتایج به­دستآمده بهترین دمای پیرولیز برایتولید بیوچار بقایای پسته و باگاس نیشکر به­ترتیب 300 و 500 درجه سلسیوساست.